İstinaf Süresinin Adli Tatile Rastlaması, İstinaf Dilekçesinin Verilme Zamanı Yargıtay Kararı

27 Tem İstinaf Süresinin Adli Tatile Rastlaması, İstinaf Dilekçesinin Verilme Zamanı Yargıtay Kararı

YARGITAY 15. Hukuk Dairesi
2018/2122 E.
2018/1173 K.

Davacılar 1-… 2-… ile davalı … arasındaki davadan dolayı ilk derece mahkemesi olan … . Asliye Hukuk Hakimliğinin verilen 29.06.2017 gün ve 2016/486-2017/204 sayılı hükme yönelik istinaf başvurusu sonucu … Bölge Adliye Mahkemesi . Hukuk Dairesi tarafından verilen istinaf başvurusunun süresinde yapılmadığından reddine dair verilen kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

İlk derece mahkemesince verilen karar davalı tarafa 17.07.2017 tarihinde tebliğ edilmiş olup istinaf başvurusu 08.09.2017 tarihinde yapılmıştır. Adli tatile tabi olan dava ve işlerde, bu Kanun’un tayin ettiği sürelerin bitmesi tatil zamanına rastlarsa, bu süreler ayrıca bir karara gerek olmaksızın adli tatilin bittiği günden itibaren bir hafta uzatılmış sayılır. (HMK 104/1) Süre; hafta, ay veya yıl olarak belirlenmiş ise başladığı güne son hafta, ay veya yıl içindeki karşılık gelen günün tatil saatinde biter. (HMK 92/2) HMK 104. maddede sürenin tatilin bittiği günden itibaren bir hafta uzatılmış sayılacağı düzenlendiğinden bir hafta hesabının yeni adli yılın başladığı 1 Eylül tarihinden değil, adli yılın bittiği 31 Ağustos tarihinden itibaren yapılması gerekir. Bu durumda adli tatilin son günü perşembe olduğundan uzamış sürenin son günü de perşembeye denk gelen 7 Eylül 2018 tarihidir.

Öğretide bir haftalık sürenin tatilin bittiği günden itibaren hesaplanacağı ve uzamış sürenin son gününün 7 Eylül tarihi olduğu görüşü bulunmaktadır. (Prof. Dr. L. Şanal Görgün/Yrd. Doç. Dr. Levent Börü/Yrd. Doç. Dr. Barış Toraman/Dr. Mehmet Kodakoğlu-Medeni Usul Hukuku 6. baskı sf. 215 Yetkin 2017). Yargıtay uygulamasında da sürenin son gününün 7 Eylül olduğunu kabul eden kararlar mevcuttur. (Örnek: 2. HD. 2016/365 E. 2017/654 K. 3. HD. 2015/15249 E 2015/16810 K, 4. HD. 2015/14837 E. 2017/5939 K, 15. HD.2016/6210 E. 2016/5175 K, 11. HD. 2015/11749 E 2016/8966 K, 14. HD. 2016/5439 E 2016/9213 K, 19. HD. 2015/17494 E 2016 7567 K )

İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusu süresi HMK 345. maddeye göre tebliğ tarihinden itibaren iki hafta olup bu süre adli tatil dolduktan sonra istinaf dilekçesi verilmiştir. İlk derece mahkemesince istinaf başvurusunun süresinde olup olmadığına dayalı verilen bir karar olmaksızın dosyanın gönderildiği bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından istinaf başvurusunun süresinde olmadığından reddine dair verilen karar süresi içinde temyiz edilmiştir.

İstinaf başvurusunun süresinde olmaması halinde kararı veren mahkemece HMK 346/1. madde gereğince istinaf başvurusunun reddine karar verilmelidir. Bu şekilde karar verilmeksizin dosya bölge adliye mahkemesine gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 esas, 1990/4 sayılı içtihadı birleştirme kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından da tarafından da istinaf başvurusunun reddine karar verilebilir. Bu içtihadı birleştirme kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu gerektirdiğinden HMK hükümlerine göre istinaf ve temyiz yönünden de uygulanmalıdır.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK 370. madde gereğince ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, 27.03.2018 gününde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.