02 Tem Ceza Yargılamasında Beraat Kararı
Beraat kararı CMK 223/2. maddesinde düzenlenmiştir. Bu madde kapsamında beraat kararı verilecek haller tek tek sayılmıştır. Beraat, CMK’ da düzenlenen hüküm çeşitleri içerisinde sanığın en lehine olan esasa ilişkin bir karar olup, sanık hakkında cezaya hükmedilmemesi anlamına gelir. Mahkeme tarafından fail hakkında beraat kararı verilebilmesi için şu nedenlerden birinin gerçekleşmiş olması gerekmektedir;
- Yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması,
- Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması,
- Yüklenen suç açısından failin kast veya taksirinin bulunmaması,
- Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmesine rağmen, olayda bir hukuka uygunluk nedeninin bulunması,
- Yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması gerekmektedir.
Ceza mahkemesi beraat kararı verirken bu nedenlerden hangisine dayandığını kararında açık bir şekilde göstermesi gerekmektedir. Kavram kargaşasına yol açma ihtimalinden dolayı beraat kelimesi yerine kanunda belirtilmeyen aklanma sözcüğünün kullanılmasını Yargıtay bozma nedeni olarak kabul etmektedir.
CMK 223/9’a göre; derhal beraat kararı verilebilecek durumlarda durma, düşme veya cezanın verilmesine yer olmadığı kararı verilemez. Yine aynı kanunun 193/2. Maddesine göre; sanık hakkında toplanan delillere göre mahkûmiyet dışında bir karar verilmesi gerektiği kanısına varılırsa, sorgusu yapılmamış olsa da dava sanığın yokluğunda bitirilebilir.
- Buraya tıklayarak diğer makale, örnek karar ve dilekçelerimize ulaşabilirsiniz
Sorry, the comment form is closed at this time.