YERLEŞİM YERİ NEDİR VE HAKİM OLAN İLKELER

TANIM

Yerleşim yerinin tanımını Türk Medeni Kanunu madde 19/1’de şöyle yapar “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir”

YERLEŞİM YERİNE HAKİMOLAN İLKELER

1)Yerleşim Yerinin Tekliği

TMK madde 19/2’de vardır. Bizim hukukumuzda bir kişinin birden fazla sayıda yerleşim yeri olamaz. Bu kural gerçek ve tüzel kişilerin ikisi için de geçerlidir. Fakat ticari ve sinai kurumlarda geçerli değildir. Yine de yerleşim yerinin tekliği ilkesi bir kişinin birden fazla yerle ilişkisi olamayacağı anlamına da gelmez. Kişinin yaz kış farklı yerlerde kaldığı evleri olabilir, böyle  bir durumda yerleşim yerinin neresi olduğunu hakim takdir eder.(TMK madde 4 gereğince takdir yetkisini kullanır.)

Eğer eşlerden biri yerleşim yerini farklı bir yer yaparsa TMK 186 ile ortak kaldıkları ev konutları sayılır.

2) Yerleşim Yerinin Zorunluluğu

Bu ilke herkesin bir yerleşim yerinin olmasının zorunluluğunu gösterir. Yerleşim yeri olmayanlar için MK 20 de buna göre hükümler verilmiştir. 2. fıkrasına göre Türkiye’de yerleşim yeri edinmeyenlerin oturduğu yer onların yerleşim yeri sayılır.

3) Yerleşim Yerinin Sürekliliği

Herkesin doğumundan ölümüne kadar bir yerleşim yerine sahip olması demektir. Kişi elbette yerleşim yerini değiştirebilir fakat doğumdan ölüme kadar bir yerleşim yeri vardır, sürekliliği de bunu anlatır.

Yerleşim Yeri Türleri

1)Bağımsız Yerleşim Yeri:  Türk Medeni Kanunu dışında kalanların kurdukları yerleşim yerine verilen addır. Kişinin kendi bağımsız olarak kurduğu yerleşim yeridir. İki şartı vardır; sürekli oturma niyeti ve yerleşme niyeti.

2) Yasal Yerleşim Yeri:  TMK madde 21’de belirtilen kişiler yasal yani bağımsız olmayan yerleşim yerine tabiidir. “Velâyet altında bulunan çocuğun yerleşim yeri, ana ve babasının; ana ve babanın ortak yerleşim yeri yoksa, çocuğun kendisine bırakıldığı ana veya babanın yerleşim yeridir. Diğer hallerde çocuğun oturma yeri, onun yerleşim yeri sayılır.

Vesayet altındaki  kişilerin yerleşim yeri, bağlı oldukları vesayet makamının bulunduğu yerdir” 

Velayet altındaki çocukların yerleşim yeri ana babanın ortak konutu veya  eğer ortak konutları yoksa velayetin bırakıldığı ebeveynin yerleşim yeridir.