İŞÇİLİK ALACAKLARININ ISLAH EDİLMEMESİNE İLİŞKİN YARGITAY KARARI

T.C YARGITAY 9.Hukuk Dairesi Esas: 2015/ 36236 Karar: 2019 / 19791 Karar Tarihi: 13.11.2019

YARGITAY KARARI

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, davacının 04/05/2006-15/02/2012 tarihleri arasında “uluslararası tır şöförü” olarak çalıştığı, genel tatil ücretlerinin ödenmemesi, sigorta primine esas kazançlarının gerçek ücret üzerinden beyan edilmemesi ve ücretlerinin düşürülmesi nedenleriyle, iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiğini ileri sürülerek, kıdem tazminatı ile genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ödenmeyen ücret alacakları istemiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili, davacının iş arkadaşları ile kavga etmesi sonucu işyerini terk ederek işten ayrıldığı, son ücretinin aylık net 700,00 TL olduğu, yurtdışında bulunduğu zamana denk gelen genel tatil günlerinde çalışması halinde karşılığının bodrolarda tahakkuk edilerek ödendiği, izinlerini kullandığı, ancak taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:

Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

D) Temyiz:

Kararı davalı temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının ücret farkı alacağına ilişkin talebinin aşılıp aşılmadığı noktasında toplanmaktadır.

Davacı dava dilekçesinde aylık ücretinin 1.250 Euro iken 2009 yılı başından itibaren rızası olmaksızın 1.000 Euro’ya kadar düşürüldüğünü belirterek 14.230,00 TL ücret farkı alacağı talep etmiştir. Bilirkişi davacının 21.060,94 TL ücret farkı alacağı bulunduğunu tespit etmiştir. Davacının dava dilekçesinde talep ettiği miktarı ıslah etmemesine rağmen mahkemece davacının talebi aşılarak bilirkişi raporunda tespit edilen miktara hükmedilmesi 6100 sayılı HMK’nun 26. maddesine aykırı olup kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.

F) SONUÇ:

Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.