İŞÇILIK ALACAĞINA İLİŞKİN YARGITAY KARARI

T.C YARGITAY 22.Hukuk Dairesi Esas: 2019/ 7021 Karar: 2019 / 17353 Karar Tarihi: 26.09.2019

ÖZET: Somut olayda; Mahkemece davacının işvereninin en başından itibaren davalı Elektrik Üretim A.Ş. Genel Müdürlüğü olduğunun tespitine karar verilmesi dosya kapsamı ve bozma ilamına uygundur. Davalı işveren işyerinde davacıya emsal olabilecek sendikasız ve toplu iş sözleşmesinden yararlanmayan bir işçi bulunmadığına göre; davacının fark ücret alacağı ile tespit edilen ücret farkından kaynaklı alacak taleplerinin reddedilmesinde de bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak davacı baştan itibaren Elektrik Üretim A.Ş. işçisi kabul edildiğine göre; bozma ilamında da belirtildiği üzere fiilen aldığı ücret üzerinden ilave tediye alacağının hesaplanıp hüküm altına alınması gerekir. Bu yön gözetilmeden ilave tediye alacağının da reddine karar verilmesi hatalı olup yeniden bozmayı gerektirmiştir.

(4857 S. K. m. 32)

Dava ve Karar: Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, müvekkili işçinin davalıya ait işyerinde kayden alt işveren işçisi olarak çalıştığını, asıl işveren-alt işveren arasındaki ilişkinin muvazaaya dayalı olduğunu, davalının kendi işçilerine sağladığı mali haklardan müvekkilinin de yararlanması gerektiğini ileri sürerek, müvekkilinin gerçek işverenin baştan itibaren davalı olduğunun tespitiyle, fark ücret alacağı ile birlikte bir kısım işçilik alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.

Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.

Mahkeme Kararının Özeti:

Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, davacının ücretinin tespiti için davacıyla benzer veya aynı işi yapan ve fakat toplu iş sözleşmesinden yararlanmayan emsal işçisinin olup olmadığının sorulması, emsal dosyalarda aylık ücret miktarı kabulüne nasıl ulaşıldığı hususunun incelenmesi, somut dosya yönünden ücret tespitine esas 73,22 TL katsayısı ile ücrete nasıl ulaşıldığının açıklığa kavuşturulması ve davalı tarafından 2003 yılından sonra hem şoför alımı yapılmadığının hem de 2003 yılından sonra alınan şoförler için ücretin bildirildiği dikkate alındığında bu çelişkinin davalıdan sorularak giderilmesi ile davacının ücretinin denetime elverişli şekilde belirlenmesi gerektiği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

Bozmaya uyan Mahkemece, emsal dosyalarda kabul edilen ücrete nasıl ulaşıldığı belirlenmiş, ancak davacı vekilinin de talebi üzerine Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Yüksek Fen Kurulu Başkanlığı tarafından bildirilen işçilik rayiç listesindeki günlük ücret esas alınarak yapılan hesaplamaya itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, davalı işveren işyerinde davacıya emsal olabilecek sendikasız ve toplu iş sözleşmesinden yararlanmayan bir işçi bulunmadığına göre; davacının fark ücret alacağı ile tespit edilen ücret farkından kaynaklı alacak taleplerinin reddedilmesi ve fiilen aldığı ücret üzerinden varsa ödenmeyen işçilik alacaklarının hüküm altına alınması gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.

Bozmaya uyan Mahkemece, davacının işvereninin en başından itibaren davalı Elektrik Üretim A.Ş. Genel Müdürlüğü olduğunun tespiti ile dava konusu alacakların reddine karar verilmiştir.

Temyiz:

Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

Gerekçe:

1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

2- Somut olayda; Mahkemece davacının işvereninin en başından itibaren davalı Elektrik Üretim A.Ş. Genel Müdürlüğü olduğunun tespitine karar verilmesi dosya kapsamı ve bozma ilamına uygundur. Davalı işveren işyerinde davacıya emsal olabilecek sendikasız ve toplu iş sözleşmesinden yararlanmayan bir işçi bulunmadığına göre; davacının fark ücret alacağı ile tespit edilen ücret farkından kaynaklı alacak taleplerinin reddedilmesinde de bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak davacı baştan itibaren Elektrik Üretim A.Ş. işçisi kabul edildiğine göre; bozma ilamında da belirtildiği üzere fiilen aldığı ücret üzerinden ilave tediye alacağının hesaplanıp hüküm altına alınması gerekir. Bu yön gözetilmeden ilave tediye alacağının da reddine karar verilmesi hatalı olup yeniden bozmayı gerektirmiştir.

Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.