ECRİMİSİL HARCININ ÖDENMESİ- YARGITAY KARARI

Yargıtay
1. Hukuk Dairesi Esas No:2013/22475,  Karar No:2014/4734 K., Tarihi:3.3.2014
MAHKEMESİ : MANAVGAT 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2012/306-2013/382

Taraflar arasında görülen el atmanın önlenmesi, ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde duruşma istemli temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi … raporu okundu, açıklamaları dinlendi, duruşma isteği değer yönünden reddedilerek gereği görüşülüp düşünüldü;

Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden dava konusu 495 ada 5 parsel sayılı taşınmazın 466/921 payının davacı, kalan payın ise dava dışı M. Y. F. ait olduğu, davacının, çekişmeli taşınmazın bir bölümünün diğer paydaşın vekili tarafından rızası ve muvafakatı bulunmaksızın davalıya kiraya verildiğini ileri sürerek, el atmanın önlenmesi ve 3.000.00-TL ecrimisil istemiyle eldeki davayı açtığı, davada, 3.000.00-TL harca esas değer bildirildiği, bilahare ecrimisil talebinin ıslahla 8.880.00-TL’na artırıldığı ve bu değer üzerinden harcın tamamlandığı ancak gerek dava açılırken ve gerekse yargılama aşamasında el atmanın önlenmesi isteği bakımından herhangi bir harç alınmadığı anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu açıktır. Bu tür bir davada, 492 sayılı Harçlar Kanununun 16. maddesi uyarınca dava değerinin el atılan yerin değeri ile talep edilen ecrimisil toplamından (4.3.1953 tarih 10/2 Sayılı İ.B.K.) ibaret olacağı ve belirlenen bu değer üzerinden Harçlar Kanununun 26, 27, 28, 30 ve 32 maddelerinin öngördüğü şekilde işlemlerin yerine getirileceği ve gerekli olan harcın alınacağı tartışmasızdır.
Öte yandan, Harçlar Kanunu, harç alınmasını veya tamamlanmasını yanların isteklerine bırakmamış; değinilen yönün mahkemece kendiliğinden (re’sen) gözetilmesini hükme bağlamıştır. 492 sayılı Kanunun 32. maddesinde ise; “yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağı” vurgulanmış 30.madde hükmünde de “…muhakeme sırasında tespit olunan değerin dava dilekçesinde bildirilen değerden fazla olduğu anlaşılırsa yalnız o celse için muhakemeye devam olunur; takip eden celseye kadar noksan değer üzerinden peşin karar ve ilam harcı tamamlanmadıkça davaya devam olunmaz. HMK’nin 150.maddesinde gösterilen süre içinde dosyanın muameleye konulması noksan olan harcın ödenmesine bağlıdır.” düzenlemesine yer verilmiştir.
Bu nedenle, mahkemece el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istekleri yönünden nisbi harç alınmaksızın davanın ikamesi ve yürütülmesi yasal olarak olanaklı değildir.
Hal böyle olunca, taraflara sorulmak veya keşfen saptanmak suretiyle taşınmazın değerinin tespiti, yukarıda belirtildiği şekilde dava değeri belirlendikten sonra bu değer üzerinden karar ve ilam harcının alınması ondan sonra işin esasının görülmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile elatmanın önlenmesi bakımından davanın harçsız görülmesi sonucunu doğuracak şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Kamu düzenini ilgilendiren ve re’sen nazara alınan bu nedenden ötürü hükmün 6100 sayılı yasanın geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı yasanın 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 03.03.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.