Dansöz Gibi Kıvırma Şeklinde Borcunu Ödemeyene Mesaj Yargıtay Kararı

4.Ceza Dairesi         2013/1460 E.  ,  2014/9900 K.

“İçtihat Metni”

TebliğnameNo : 2 – 2011/236560

MAHKEMESİ : Ankara 10. Sulh Ceza Mahkemesi

TARİHİ : 26/04/2011

NUMARASI : 2009/468 (E) ve 2011/490 (K)

SUÇ : Hakaret

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.

Ancak,

1-Sanığın, kendisine borcu olan şikayetçinin bir süre oyaladıktan sonra borcunu ödeyeceğini söyleyerek çağırması üzerine şehir dışından gelip buluşma yer ve saatinde şikayetçinin hazır bulunmamasına sinirlenerek cep telefonu ile çektiği “Dansöz gibi kıvırma yeter borcunu öde” biçimindeki mesaj içeriğinin, şikayetçinin sanığı oyalamasına tepki olarak söylenen sert eleştiri niteliğinde olduğu ve hakaret suçunu oluşturmadığı gözetilmeden, kanuni olmayan gerekçe ile mahkumiyet hükmü kurulması,

2-Kabule göre de

a)Sanığın, kendisine borcu olan şikayetçi ile buluşmak üzere şehir dışından gelmesine rağmen, şikayetçinin buluşma yerine gelmediği gibi borcunu da ödemediğini savunması karşısında, savunma üzerinde durularak TCK’nın 129. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,

b)Sanığın sabıkasız olması, hakaret suçunda giderilmesi gereken somut maddi bir zarar oluşmaması ve manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında, CMK’nın 231/6. maddesindeki koşullar irdelenerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması konusunda bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık M.. O..’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 31/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.