10 Tem Trafik Güvenliğini Tehlikeye Düşürme- Sanıktaki Alkol Miktarı Yargıtay Kararı

Posted at 11:54h in Bilgi Deposu, Yargı Kararları by Lawyer Antalya 0 Comments

Özet:

anığın olay sırasında dışa yansıyan davranışlarına ilişkin tespit bulunmadığı dikkate alındığında; sanığın alkol nedeniyle güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğine dair delil bulunmadığı anlaşılmakla; atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

T.C.
Yargıtay
12.Ceza Dairesi

Esas No:2013/9401
Karar No:2014/1935
K. Tarihi:29.1.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olaydan yirmi dakika sonra yapılan ölçümde 64 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın, idaresindeki araçla seyir halinde iken, önünde aynı yönde seyreden araca arkadan çarpması şeklinde gerçekleşen olayda; 100 promilin üzerindeki alkol eviyesinin güvenli sürüş yeteneğini kaybettirdiği, geçen her saatte vücuttaki alkol seviyesinin 15 promil azaldığı bilindiğine göre; olay sırasında sanığın yaklaşık 69 promil alkollü olduğu, öndeki aracın sürücüsü N.. B..’ın kolluktaki ifadesinde, önüne aniden yayaların çıkması üzerine yayalara çarpmamak için ani fren yaptığını, bu sırada sanığın aracına arkadan çarptığını beyan ettiği, sanığın olay sırasında dışa yansıyan davranışlarına ilişkin tespit bulunmadığı dikkate alındığında; sanığın alkol nedeniyle güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğine dair delil bulunmadığı anlaşılmakla; atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.